In een door mannen gedomineerde werkomgeving had Faith Susan als vrouwelijke luchtvaartingenieur een moeilijke start. Maar haar leven kreeg een verrassende wending.
Mannenomgeving
“Ik werkte voor een luchtvaartmaatschappij aan de kust in Mombasa. Het was op dat moment niet makkelijk om in Kenia als vrouw werkzaam te zijn als luchtvaartingenieur. Collega’s keken op mij neer, ze lachten me regelmatig uit. En als ik ’s ochtends aankwam, floten ze naar me en maakten ze obscene opmerkingen. Op een gegeven moment had ik er genoeg van en nam ik ontslag. Het was gewoon teveel.
Help!
Zoals ik vaker deed, ging ik naar het strand om te huilen en te bidden. Even later sprak een jongeman, een fotograaf, me aan: “Ik zie dat je hier vaker komt, waarom is dat?” Ik vertelde hem mijn verhaal. Er verscheen een grijns op zijn gezicht. Hij deed zijn tas open en haalde er een magazine van MAF uit. Hij had een paar dagen geleden foto’s genomen van een paar mensen, die hem dit blad gaven. “Dit is een luchtvaartorganisatie, een christelijke”, zei hij. Verbaasd pakte ik het tijdschrift aan en bladerde het door. Er bleek een basis van MAF in Kenia te zijn. Vol enthousiasme sprong ik op, haalde thuis mijn papieren en CV op en stapte op de nachtbus naar Nairobi.
Wat wil je?
Na een vermoeiende reis bereikte ik de hangaar van MAF. Buiten de poort stond een bewaker, die me van top tot teen bekeek. Ik vertelde hem dat ik op zoek was naar een baan, maar nors antwoordde hij dat er geen baan voor mij was. Ik voelde me zo intens teleurgesteld. Ik had geen baan meer en ik zat tot over mijn oren in de problemen. Ik was verslagen.
Open deur
Uitgeput liet ik me in een stoel zakken in een restaurantje in de buurt van de hangaar. Toen herinnerde ik me opeens dat ik iemand kende van vroeger die stage had gelopen bij MAF. Dat bracht me op een idee. Ik ging terug naar de hangaar van MAF, noemde de naam en toen opende de bewaker direct de hangaarpoort voor me. Eenmaal binnen, ontmoette ik het Hoofd Vliegtuigonderhoud. Ik vertelde hem dat ik technisch werk, planning en technische registratie van vliegtuigen had gedaan. En voor ik wist wat me overkwam, stelde hij me voor aan de MAF-medewerkers daar. ‘Dit is Faith Susan’, zei hij. ‘Ze is afgestudeerd in techniek, precies wat we zoeken!’ Verward keek ik hem aan.
Open deur
Uitgeput liet ik me in een stoel zakken in een restaurantje in de buurt van de hangaar. Toen herinnerde ik me opeens dat ik iemand kende van vroeger die stage had gelopen bij MAF. Dat bracht me op een idee. Ik ging terug naar de hangaar van MAF, noemde de naam en toen opende de bewaker direct de hangaarpoort voor me. Eenmaal binnen, ontmoette ik het Hoofd Vliegtuigonderhoud. Ik vertelde hem dat ik technisch werk, planning en technische registratie van vliegtuigen had gedaan. En voor ik wist wat me overkwam, stelde hij me voor aan de MAF-medewerkers daar. ‘Dit is Faith Susan’, zei hij. ‘Ze is afgestudeerd in techniek, precies wat we zoeken!’ Verward keek ik hem aan.
Wereldwijd heeft MAF 1.300 medewerkers in dienst. Vanuit Nederland zijn zo’n dertig gezinnen uitgezonden. Ruim 70% van de MAF-medewerkers is lokaal. Faith Susan is één van hen. Faith en anderen worden financieel ondersteund vanuit een fonds van MAF Nederland. In een ontwikkelingsland als Kenia kan de omgeving hen niet ondersteunen zoals dat bij Nederlandse MAF-gezinnen het geval is. We zijn heel dankbaar voor hun inzet, daarom financiert het fonds Lokale Staf mede de opleiding en het salaris van deze collega’s. Door bij te dragen aan dit fonds, investeer jij rechtstreeks in de toekomst van mensen, hun gezinnen en hun lokale gemeenschappen.