Wilfred Knigge heeft voor het eerst in zijn carrière als MAF-piloot een landingsbaan geopend. Toen Wilfred en collegapiloot Richie Axon in Wetap uit het vliegtuig stapten, kwamen de mensen meteen aanrennen en omhelsden de twee piloten. Ze wisten niet dat het MAF-vliegtuig die dag voor een testlanding zou komen. Communicatie met deze gemeenschap is een uitdaging, aangezien de HF-radio nog niet is geïnstalleerd. Des te groter de verrassing op deze dag!
Veiligheid voorop
Wilfred vertelt: “Het was erg interessant om een landingsbaan te openen waar nog nooit iemand is geweest. Opeens moet je bepalen of je het circuit rechtsom of linksom vliegt. Wat is beter, wat is veiliger? We kwamen in de middag aan, het weer was goed. De wind was niet te sterk; de lucht was helder, geen wolken in de buurt. De perfecte omstandigheden om verschillende circuits te vliegen en de ‘commital’ te bepalen, het punt vanaf waar je moet landen en geen doorstart meer kunt maken. Deze informatie moeten we aan alle piloten doorgeven voor toekomstige vluchten.” De eerste landing vraagt altijd extra veel berekeningen en analyses. “De hele tijd doe je risico-analyses en probeer je te bepalen wat er fout kan gaan en wat je actie is op bepaalde momenten. Elke keer kruip je een stapje dichterbij, tot het moment dat je commit om te landen…”
Vreugde op de grond
De laatste low-level inspectie en dan zet Wilfred de Cessna 208 Caravan succesvol aan de grond. De eerste landing op de zeer korte en steile landingsbaan van Wetap. De lengte van slechts 411 meter met een helling van 11% maakt het een klasse D airstrip, de moeilijkste klasse landingsbanen. Spanning en opluchting is er echter niet alleen bij de piloten. Ook de bewoners van Wetap weten geen raad met hun vreugde. Richie herinnert zich grinnikend: “Toen we geland waren, was het bijna alsof ze wereldkampioen voetbal waren geworden! Ze kwamen naar ons toe rennen en terwijl Wilfred probeerde de remblokken en de staartsteun op de goede plek te krijgen, renden ze hem bijna omver uit vreugde. Hij was omringd door zo’n twintig mensen die op en neer sprongen en een hoop anderen die dansend iets verder van het vliegtuig stonden.”
“Toen we geland waren, was het bijna alsof ze
wereldkampioen voetbal waren geworden!”
Tweede aanval
Wilfred vult aan: “Toen merkten ze Richie op, kwamen op hem af rennen en gooiden ook hem bijna omver! We brachten wat tijd door met de mensen op de grond en bespraken het onderhoud van de landingsbaan en de mogelijkheden voor een HF-radio. De bewoners waren erg dankbaar dat we kwamen. Ze moesten met de handen werken om de baan operationeel te krijgen. Er zijn geen machines of mechanisch gereedschap. Het kost vaak vele jaren om tot een goed resultaat te komen. Daarom zijn ze ook erg blij en opgelucht dat hun werk vandaag beloond werd.” Een van de gemeenschapsleiders, Shedric Bisapen, voegt toe: “De bewoners konden dit project puur en alleen ondernemen met de kracht die hen werd geschonken door niemand anders dan door hun Maker”.
Wetap
Op Wetap staan naast de gebruikelijke hutten slechts enkele gebouwen met een ijzeren dak. Hiervoor droegen de bewoners de dakplaten op hun schouders van Oksapmin naar Wetap. Dat is twee dagen lopen en een overnachting onderweg. Volgens Shedric is maar een deel van de energieke mannen in staat om binnen ongeveer acht uur het terrein met lading rechtstreeks naar Wetap te doorkruisen.
“Het kost vaak vele jaren om tot een goed resultaat te komen.”
Nieuwe hoop gearriveerd
Het openen van een landingsbaan is een belangrijke gebeurtenis voor de gemeenschap na al die jaren van hard werken. Kunt u zich voorstellen hoe het moet zijn als er ineens een vliegtuig landt? Hoe het moet voelen als mensen eindelijk een veilige verbinding met de buitenwereld hebben? Geen urenlange wandelingen door jungle en rivieren meer nodig zijn? Bij medische noodgevallen eindelijk ambulancevluchten kunnen worden opgeroepen? Voedsel kan worden ingevlogen, wanneer de lokale producten niet voldoende zijn voor een groeiende bevolking? Leerlingen opeens hun opleiding kunnen voortzetten door naar scholen in Oksapmin of Telefomin te worden gevlogen? Kerkleiders en zendelingen kunnen komen om over Gods Woord te spreken?
Papoea-Nieuw-Guinea is het drukste programma van MAF. Maar liefst tien Cessna’s 208 Caravan zijn hier gestationeerd en alleen afgelopen jaar zijn 3.154 vluchten uitgevoerd, 841.190 kilometer overbrugd en 20.043 passagiers vervoerd. In de afgelopen 70 jaar zijn er ruim 220 landingsbanen aangelegd die een poort naar hulp en het Evangelie vormen. Elke nieuwe landingsbaan is een teken van hoop. Hier heeft u aan bijgedragen. Dank u wel. Tenkyu tru!