Neergeschoten

Ruth, een vrolijk meisje van 12 jaar, kent alle verstopplekken op haar duimpje. Al zo lang ze zich kan herinneren, speelt ze hier. Verstoppertje, bomen klimmen, op salamanderjacht. Ruth is altijd buiten. “Maar wel bínnen de hekken blijven”, heeft mama haar geleerd. Daar is het veilig. Ruth groeit op in het afgelegen dorp Yenkisa in de hooglanden van Papoea-Nieuw-Guinea. Het dorp is omgeven door een omheining die de gemeenschap beschermt tegen vijandelijke aanvallen. Toch is een rivaliserende stam, zonder dat iemand het door heeft, al vlak bij het hek. En dat zal Ruths leven binnen een paar tellen op zijn kop zetten. 
 
Stil 
Nietsvermoedend rent Ruth zo ver als ze kan bij Nadia vandaan. Ze grijnst. Hier gaat Nadia haar nooit vinden! Ze houdt zich muisstil. Er kraakt geen eens een takje. Plotseling, uit het niets… PAAANG!! Ruth schreeuwt het uit. Het voelt alsof haar lijf opengereten wordt. Ze snakt naar adem en gilt nog eens. Dan wordt het zwart voor haar ogen. En is het oorverdovend stil.  
 
Rivalen  
Terwijl Ruth met haar vrienden speelde, was een rivaliserende stam bij de omheining van het dorp gekomen. Een van de mannen schoot haar, door het hek heen, neer. Rivaliteit is er al generaties lang. Alleen tegenwoordig zijn de pijl en boog vervangen door semi-automatische wapens. Dit is niet de eerste keer dat een onschuldige omstander, een kind, het middelpunt is van stammengeweld.

Geschrokken van de knal en het gegil van Ruth, komen een paar dorpsbewoners aanrennen. Ze vinden Ruth in de bossen, tillen haar op en dragen haar zo voorzichtig maar snel mogelijk naar de kleine kliniek van het dorp. “Ruth had een schotwond in haar buik en had ernstige ademhalingsproblemen”, beschrijft Jacklyn Peterson, een van de lokale verpleegkundigen die in de kliniek aanwezig was. Jacklyn zorgt de hele nacht voor Ruth en houdt haar stabiel. De kogel moet operatief verwijderd worden in een gespecialiseerd ziekenhuis in Kompiam. Maar hoe komen ze daar? “De meeste dorpen in de hooglanden van Papoea-Nieuw-Guinea hebben geen weg of vervoersmiddelen. Zonder MAF zou het een week duren om Ruth te voet, met een brancard, door de jungle naar de stad te dragen,” vertelt Jacklyn. “Die reis zou ze in haar toestand waarschijnlijk niet hebben overleefd.” 

Redder in nood 
De propeller draait, de jungle schiet onder hen voorbij. De piloot kijkt geconcentreerd voor zich uit, en draait toch af en toe zijn hoofd, om te zien hoe met Ruth gaat. Tien minuten later wordt Ruth opgenomen in het Kompiam Ziekenhuis. “Yenkisa is een zeer moeilijke geografische locatie. MAF is soms echt een redder in nood”, zegt Jacklyn.  
 
Acht perforaties 
Acht uur lang werkt het medisch team van het Kompiam Ziekenhuis met uiterste precisie. “Toen Ruth arriveerde, stond het volledige team klaar”, vertelt Rachel Hopkins, die deel uitmaakt van het medische team. “De kogel had Ruth in haar buik geraakt. We moesten elke centimeter van haar darmen inspecteren op eventuele schade. We vonden acht perforaties die we herstelden. Maar, God zij gedankt, er waren geen cruciale verbindingen beschadigd.”  

Na de levensreddende operatie wordt Ruth wakker. Op wonderbaarlijke wijze beginnen haar darmen, ondanks de vele gaten die gedicht moesten worden, na een paar dagen weer te werken. “Ik ben zo blij dat God dit vliegtuig heeft gestuurd”, vertelt Ruth. “Toen ik werd geraakt door de kogel dacht ik dat ik dood was. Maar Hij gaf mij mijn leven terug!” Het was een traumatische gebeurtenis, maar toch is Ruth niet verbitterd geraakt. “Langzaamaan werd ik beter en bracht het vliegtuig me thuis. God heeft mijn leven gered en ik heb de daders vergeven.” 

Reddingslijn 
Yenkisa is een van de negen geïsoleerde dorpen in de regio die wordt bediend door de Mobiele Medische Klinieken. MAF vliegt twee keer per maand gezondheidswerkers uit het Kompiam Ziekenhuis naar deze dorpsklinieken om honderden patiënten te behandelen. Degenen die levensreddende zorg nodig hebben, worden per ambulancevlucht naar het Kompiam Ziekenhuis gebracht. “De landingsbaan is een levensader in het hart van Papoea-Nieuw-Guinea”, vertelt dokter Rachel Hopkins. “Yenkisa is zo’n arme omgeving. Het is onmogelijk om de kliniek hier draaiende te houden zonder MAF. Via de landingsbaan worden we bevoorraad met voedsel, goederen en medicijnen. MAF is voor patiënten als Ruth, die moeten worden uitgevlogen, echt een reddingslijn.”