Een bijzondere gebeurtenis in Suriname: de tweejaarlijkse Bijbelconferentie van de inheemse kerk. Joop van Weele, MAF-piloot, en zijn collega’s mochten de kerk dienen met hun vluchten. Joop neemt ons mee in een week vol zendingsvluchten:
Dinsdag, 10 augustus
“Rond 7.30 stijg ik op richting Lawa. Het beloofd een lange dag te worden. Dit jaar is Tepoe het gastdorp voor de Bijbelconferentie. De indianen organiseren de conferentie helemaal zelf. Er worden vaak extra hutten gebouwd voor de gasten en de kerk wordt twee keer zo groot gemaakt. Omdat de kerk in Tepoe nog klein is vroegen ze hun broeders uit Lawa om eerder te komen om hen te onderwijzen en te helpen met het voorbereiden van de conferentie. Ook de kerk in Palumeu hoorde van het hulpverzoek vanuit Tepoe en vroeg ook om onderwijs. Ze boden aan hun broeders daarna met de boot naar Tepoe te varen. Zo kwam het dat ik drie vliegtuigladingen met ‘evangelisten’ en hun spullen mocht vliegen.“
Woensdag, 11 augustus
“Ik word wakker in een hangmat, van buiten hoor ik de geluiden van een jungle die ontwaakt. Ik ben blijven slapen op Lawa bij de zendelingengezin Schuurmans. Er zijn een aantal vluchten bijgekomen en vanwege dreigend weer gisteren heb ik besloten het vandaag af te maken. Wederom een lange dag met een laatste vlucht evangelisten en vervolgens nog een vlucht voor een ontwikkelingsproject.”
Maandag, 20 september
“De maan schijnt nog helder als we deze vroege morgen al volop bezig zijn. Deze week staat in het teken van vliegen van de bezoekers van de conferentie in het binnenland van Suriname. Voorgangers en leiders vanuit het hele zuiden komen naar Tepoe om een weekend lang Bijbelonderwijs te volgen, elkaar te bemoedigen en samen God te aanbidden. Voor MAF de dankbare taak al deze mensen heen en weer te vliegen.”
Dinsdag, 21 september
“De voorbereidingen verliepen helaas niet zonder problemen. Collega Henk heeft gisteren conferentiegangers gevlogen en is vervolgens blijven slapen op Lawa. Deze ochtend zou hij weer vroeg beginnen, maar hij belde net: motorproblemen, kan niet opstijgen. Als MAF merken we in aanloop naar de conferentie veel tegenslagen op: ziekte, kapotte auto’s, wielen die afbreken, vertraagde vluchten. We zien verbanden met deze conferentie, die geestelijk gezien heel belangrijk is voor de inheemse kerk. We beseffen dat het een groot voorrecht is om dit te mogen doen, maar zien ook steeds meer de listen van de tegenstander, die verdeeldheid probeert te zaaien. Ik vertrek samen met een paar collega’s als groundcrew naar Lawa. Het motorprobleem is gelukkig snel gevonden en op te lossen. Geholpen door de groundcrew vliegen we de hele dag af en aan met conferentiebezoekers.”
Woensdag, 22 september
“Vandaag konden we de vluchten precies afronden en naar huis vliegen. We hebben meer dan honderd man naar Tepoe gebracht. On a wing and a prayer. Ondertussen werd een collega die mee was positief getest op corona, maar we konden toch alle vluchten afronden. Indrukwekkend om te horen hoe overtuigend de oude zendeling bad en tegelijk dankte dat het virus bij deze collega zou blijven, en zich niet zou verspreiden. Niemand is verder ziek geworden…”
Donderdag, 23 september
“Vandaag vlogen we een bijzondere gast: De zendeling die hier meer dan dertig jaar onder de indianen heeft gewerkt, hij is inmiddels al tachtig jaar, kwam uit Amerika over om de conferentie te bezoeken. De ‘herder’ mocht na zoveel jaren arbeid de vruchten zien in ‘zijn’ kudde. Wat heeft God door hem gewerkt! Enorme vreugde en dankbaarheid deze dag.”
Weekend, 24 t/m 26 september
“Bijbelconferentie. We bidden voor vruchtvolle Bijbelstudies, veel openbaringen en voor bemoediging voor de leiders, zodat zij in hun dorpen wederom het Woord van God kunnen uitleggen. We zijn benieuwd naar de verhalen.”
“De ‘herder’ mocht na zoveel jaren arbeid de vruchten zien in ‘zijn’ kudde. Wat heeft God door hem gewerkt!”
Maandag, 27 september
“Wederom zijn we er vroeg bij vandaag. Komende dagen gaan we alle mensen weer naar huis brengen. De Bijbelconferentie is afgelopen. We zullen twee of drie nachtjes blijven slapen op Tepoe. Weer gaat een groep collega’s als groundcrew mee om te helpen de vliegtuigen snel in te laden en te tanken.”
Dinsdag, 28 september
“We hadden nog een korte maar zeer indrukwekkende ontmoeting met de zendeling, Roy Lytle, gehad. Hij is 80 jaar. Heeft ruim 40 jaar in Suriname gewoond en gediend, en is, op afstand, nog steeds erg betrokken op allerlei manieren. Hij sprak ook z’n grote dank en waardering uit voor MAF, die zo vaak en op verschillende manieren tot hulp is geweest. Ook het impact en belang van de conferentie voor de inheemse kerk benadrukte hij. Het is moeilijk uit te drukken hoe belangrijk deze was voor de kerken, leiders en alle gelovigen. Men bemoedigt elkaar, men onderwijst elkaar. Tot in de late avond uurtjes wordt gediscussieerd over allerlei onderwerpen en vraagstukken. Afgedwaalde mensen worden teruggewonnen, anderen komen voor eerst tot bekering. Op de laatste dag zijn er 20 mensen gedoopt. Ooit begon het met de bekering van enkele mensen. De doorbraak kwam nadat ook de toverdokter zijn leven aan Jezus gaf. Roy mocht er weer bij zijn na zoveel jaar, en getuige zijn van hoe krachtig God hier heeft gewerkt. En hoe Hij nog doorgaat! En wij, nietige mensjes, wij hebben het grote voorrecht dit alles te zien en te horen, en als klein schakeltje zelfs te worden gebruikt als een instrument in de handen van de Meester. Hem zij alle eer en lof!”
Woensdag, 29 september
“Alle mensen zijn weer veilig teruggevlogen. Sommige families zullen nog onderweg zijn met de korjaal, twee tot vier dagen varen. Het waren mooie dagen, ook als MAF-team hebben we erg genoten, hoewel het ook vermoeiend was. Vol indrukken en bemoedigd dat we hieraan bij konden dragen zijn we weer veilig huiswaarts gevlogen. Gelukkig hebben we geen tegenslagen meer gehad. Prijs de Heere voor zijn bescherming! Een week vol met zendingsvluchten met volledig lokale mensen ligt achter ons. Hoe mooi is het om te zien hoe de kerk zelfstandig functioneert en groeit, maar ook hoe dat werkt tussen verschillende dorpen en zelfs verschillende stammen. Alle eer aan God!”
Om dit soort vluchten te kunnen blijven vliegen, heeft MAF Suriname dringend een nieuwe hangaar nodig.
Helpt u mee deze te bouwen?