Sam, een vrolijke jongen van ongeveer negen jaar oud, zit aan een houten tafeltje te broeden op zijn wiskundeopdracht. ‘Wat is dit moeilijk!’ Eindelijk, de pauze wordt precies op het juiste moment ingelast. Opgelucht en blij rennen alle kinderen naar buiten. Sam dolt enthousiast mee. In de chaos van rennende en springende voeten, ziet hij echter de drempel van het klaslokaal over het hoofd en struikelt. Seconden later vindt hij zich terug op de grond en voelt een stekende pijn in zijn buik. Een gedachte flitst door zijn hoofd: ‘Dit voelt nooit zo aan als ik val!’
Fatale val
In Papoea-Nieuw-Guinea is het heel gebruikelijk dat kinderen een mes op zak hebben. Messen zijn een praktisch hulpmiddel om bijvoorbeeld fruit en groenten, brandhout of gewassen te snijden. Maar als iemand struikelt en valt, kan dat rampzalig aflopen, zoals in Mougulu. Sams gil gaat door merg en been. De leraren laten liggen waar ze net mee bezig waren en komen aangerend. Wat ze zien, lijkt uit een doktersserie geplukt. Maar helaas is het ruwe realiteit. Sam is op zijn eigen mes gevallen en de scherpe kling heeft zich diep in zijn buik geboord. De leraren zullen pas later horen, dat ook Sams darm en lever zwaar zijn beschadigd.
Redden wat te redden is
Meteen worden de medewerkers van de kleine kliniek in het dorp erbij geroepen. Maar ook zij staan met de handen in het haar. Zo’n ingrijpende verwonding kunnen zij hier niet verzorgen. Het enige wat ze voor Sam kunnen doen, is zij buik met plastic folie in te wikkelen om hem voor infecties te beschermen. Een druppel op de gloeiende plaat of bescherming voor erger?
“Ook het personeel van de kleine kliniek staat met de handen in het haar.”
Vliegen voor Leven
De telefoon gaat. Dr. Kevin Pondikou neemt op. Aan de lijn heeft hij de gezondheidsmedewerkers van Mougulu. Zodra hij over Sams toestand hoort, belt hij MAF met de vraag om een ambulancevlucht uit te voeren. Het is helaas al te laat om vandaag nog uit te vliegen. Het vliegtuig zou in het donker moeten vliegen; een absolute no-go voor een vlucht. Dr. Kevin neemt geen blad voor de mond: er is geen alternatief om het leven van Sam te redden, het vliegtuig moet morgen komen. Dus vertrekt MAF-piloot Mathias Glass meteen de volgende dag om Sam op te halen. Sally Lloyd, een zendeling die al jaren in Mougulu woont, vertelt: “Ik ben zo dankbaar dat MAF is gekomen. Mathias behandelde Sam op zijn vriendelijke, zorgzame manier. Sam was verbazingwekkend kalm, hoewel hij soms ineenkromp van de pijn. Door zijn verwondingen was het nogal moeilijk om Sam veilig in het vliegtuig te vervoeren, maar het is gelukt. In Kiunga wachtte Dr. Kevin de kleine patiënt te op en reed hem nog eens vier uur met de auto naar Tabubil waar de chirurg klaarstond.”
“Er is geen alternatief om Sams leven te redden,
het vliegtuig moet komen.”
Het zeker voor het onzekere
MAF-piloot Mathias Glass legt de keuze voor deze route uit: “Het weer in Tabubil kan het voor ons bij tijden erg lastig maken om te landen. Gisteren kon er vanwege regen en lage bewolking geen een vliegtuig landen in Tabubil, zelfs niet het IFR-vliegtuig dat speciaal is uitgerust om in slecht weer te vliegen. Om te voorkomen dat ik eerst naar Tabubil zou vliegen en dan onverrichter zake zou moeten keren vanwege het slechte weer hebben we met Dr. Kevin afgesproken dat ik Sam naar Kiunga zou brengen en hij hem in de auto naar het ziekenhuis in Tabubil zou rijden. Ik had Sam graag de rit in de auto bespaart, maar het risico van een vergeefse omweg met het vliegtuig was simpelweg te groot. Die extra tijd had Sam niet. Door deze samenwerking lag er zo weinig mogelijk tijd tussen het ongeluk en de behandeling.”
De kracht van gebed
Sally bleef in Mougulu achter en mobiliseerde haar hele netwerk om voor Sam te bidden. Zij vertelt hoe het Sam verder verging: “Twee dagen later kregen we eindelijk het verlossende nieuws dat Sam geopereerd en herstellend is. God heeft hem gespaard. De plastic folie om zijn middel heeft hem voor erger beschermd. De gezondheidsmedewerkers hebben het goed gedaan met de middelen die ze hadden. Samen met de vlucht van MAF is dit een goed voorbeeld dat we samen moeten staan hier in de jungle van Papoea-Nieuw-Guinea.”
We zijn dankbaar dat u vluchten zoals deze mogelijk maakt. In december mogen we zelfs dubbele impact maken! Uw decembergift wordt door een ondernemer verdubbeld. Daarmee kunnen we twee keer zoveel vliegen, mensen helpen en levens redden.